دراین جلسه دکتر کاکاوند ضمن اشاره به اوضاع و احوال زمان حافظ اشعار او را آینه تمام نمای روزگارش دانست که زهد دستمایه ریاکاری و سالوسی بوده انتقاد و نگاه نقادانه او را مهمترین ویژگی دانست که می تواند روح زنده بودن را در تمامی مطالب و اشعار او انعکاس دهد زیرا که از نظر حافظ شعر باید رسالت خود را هماره به انجام رسانیده و تازیانه نقد را بر تمام خطاها و اشتباهات وارد آورد.

وی سبک و نحوه تفکر حافظ را حد میانه نگاه مأیوسانه خیام و نگاه عاشقانه سعدی دانست و مهمترین مبحث در کل اشعار او را تکیه بر عنصر جوهری وحدت وجود و تعمیق رابطه انسان با خدا عنوان داشت و در ادامه درباره زیباترین راه و صحیحترین راه زندگی از دید این بزرگ مرد عرصه احساس و شعر را راهی دانست که در آن نه از فسق خبری باشد و نه از زهد ریایی که در حقیقت می توان این عنصر کلامی را پیامی به تمام ابنای بشر در همه زمان ها دانست .
 

گفتنی است بیشتر قالبهای بیانی حافظ غزل است که از لحاظ زیبایی بیان و فخامت مضامین در عرصه ادب فارسی این شاعر را در ردیف برترین ها قرار داده است به گونه ای که امروزه نقطه اوج زبان فارسی با اشعار عارفانه حافظ (قرن هشتم)و اشعار عاشقانه سعدی (قرن هفتم) شناخته می شود.